Er was een tijd – niet eens zo lang geleden – dat op vrijdagavond de klanken van oude muziek door ontmoetingscentrum ’t Span klonken. De accordeon, de foxtrot, de Vletta… zodra de eerste noten speelden, begonnen voeten vanzelf te bewegen. Jong van hart en soepel in de heupen – of niet – iedereen was welkom.
De tafels vol koffie, de dansvloer vol verhalen. Er werd gelachen, herinneringen gedeeld, en soms voorzichtig een dansje gewaagd met iemand die je net leerde kennen of al decennia kende.
Helaas is het inmiddels stil geworden. De animo werd minder, de stoelen bleven vaker leeg, en zo kwam er een einde aan iets moois. Maar de herinnering blijft – aan muziek die verbond, aan beweging die mensen dichter bij elkaar bracht, en aan de warmte van samen zijn.
Misschien, ooit, keert het terug. Als de muziek weer roept.
Maar tot die tijd… dansen we verder in gedachten.
Met dank aan Anja en Gust Jansen
Bekijk ook de oudere berichten op de oude website van Keldonk.nl
